De Entheogene Theorie van Religie en Ego Dood

Dit artikel definieert en schetst de ego dood theorie, als een nieuw systematisch onderzoekskader en paradigma. De ego dood theorie stelt dat de essentie en oorsprong van religie het gebruik van visionaire planten is, om routineus de intense mystieke veranderde toestand te activeren, voor het produceren van losse cognitieve associatie, wat vervolgens een ervaring produceert gecontroleerd/bestuurd te worden door bevroren blok-universum determisme, met een enkele, al bestaande, en immer bestaande toekomst.

Het ervaren van dit model van controle en tijd destabiliseert in eerste instantie controle-kracht, en leidt tot de dood van het ego dat beschouwd werd als een autonoom controle-agentschap. Zelfcontrole herstelt na een transformatie van het mentale model, waarbij rekening gehouden wordt met de afhankelijkheid van persoonlijke controle van een verborgen, gescheiden gedachtebron, zoals Noodzakelijkheid, of een goddelijk niveau dat Noodzakelijkheid overstijgt.

Mythe beschrijft dit mystieke-toestand ervaringsinzicht en transformatie. Religieuze initiatie onderwijst en veroorzaakt deze transformatie van het ego dat beschouwd werd als een controle-agentschap, door een serie initiatiesessies met visionaire planten, doorspekt met studie van perenniale filosofie. De meeste religie uit de moderne tijd is een verstoring van dit standaard initiatiesysteem, en reduceert deze concepten tot een zwakke interpretatie die slechts gebaseerd is in de normale toestand van bewustzijn. De ego dood theorie is, specifiek, de Cybernetische Theorie van Ego Overstijging, en omvat de entheogene theorie van religie.

De Entheogene Theorie van Religie

De entheogene theorie van religie stelt dat de primaire oorsprong en doorgaande bron van religie het gebruik van visionaire planten is, zoals Psilocybe paddestoelen, Peyote, Ayahuasca combinaties, Salvia Divinorum, Cannabis, Opium, Henbane, Datura, Mandrake, Belladonna, ergot, en Amanita paddestoelen.

Visionaire planten werden over de gehele wereld algemeen gebruikt in de geschiedenis van religie en cultuur (Hofmann, Schultes & Ratsch 1992), ook in de talloze vormen van Westen Esotericism (Heinrich 1994). Griekse en Christelijke mytisch-religieuze systemen verwijzen vaak naar visionaire planten (Ruck, Staples & Heinrich 2001). Leidende mystici door de geschiedenis van diverse religies hebben, on demand, visionare plant-sessies gebruikt met rationeel-georienteerde mystieke-toestand ervaring (Merkur 2001).

Meditatie, shamaans drummen en gewijde rituelen werden ontwikkeld als activiteiten om te doen tijdens de door de plant geactiveerde gedissocieerde toestand, niet als methoden voor het opwekken van de gedissocieerde toestand in de eerste plaats.

Oorsprong van Christendom in Entheogene Initiatie

De verspreidheid van entheogeen gebruik in de geschiedenis van het Christendom is nog nauwelijks onderzocht. (Hoffman 2006). Het vroege Christendom omvatte mystieke, religieuze, visionaire ervaring, waaronder de ervaring van het transformerende vermogen van de Heilige Geest tijdens Eucharistische agape maaltijden (Johnson 1998). Vroeg Christelijke geschriften tonen bekendheid met ecstatische manie, inspiratie, verheven nuchterheid en “dronkenschap” (Nasrallah 2003).

De Jesus figuur wordt in het Nieuwe Testament geportretteerd als een door een geest bezeten shamanistische genezer in veranderde-toestand (Ashton 2000), en de apostelen worden geschetst als adepten in shamanistische veranderde-toestand mystieke ervaring (Pilch 2004).

Het oplossen van het raadsel van de originele mytisch-metaforische betekenis van het Christendom vereist ook begrip van de omliggende metaforische veranderde-toestand initiatiesystemen door de geschiedenis van het Christendom, waaronder Romeinse religie, Neoplatonisme, Westers Esoterisme en astal ascent mysticism.

Het grote venster van de Legende van St. Eustace in de Chartres kathedraal toont vele “paddestoel bomen” en ondubbelzinnige afbeeldingen van paddestoelen; Honderden afbeeldingen van paddestoelen komen voor in Christelijke kunst.

Sociopolitieke Strategie van Canoniek Christendom

De schrijvers van het Nieuwe Testament gebruikten de in die tijd standaard beheersing van de mystieke-toestand metaforen en de veranderde-toestand ervaring van gemeenschappelijke eenheid voor het verwerken van het Joods mystiek-metaforisch systeem in het figuur van Jezus, waarbij de verschillende quasi-Christelijke groepen voordelig bijeen werden gebracht. (Ze claimden zichzelf vervolgens als de door Jezus gewezen beheerders van de Eucharistische bijeenkomsten, waarbij Jezus geportretteerd werd als net lang genoeg aanwezig om hen alle autoriteit te geven)

Jezus en alle apostelen waren volledig en strikt mytisch. (Doherty 1999, Drews 1924). De persoon Paul diende als een controverted authorial token (Detering 1995). De auteurs en redacteurs van de geschriften die aan Paul werden toegeschreven, vermelden geen enkele biografische informatie over het leven van Jezus omdat het gospel verhaal een latere, literaire creatie is, gebaseerd op vele bronnen, waaronder Romeins imperialistische leiderscultus, Josephus’ geschriften, en Hellenistische literatuur.

Mystieke onthulling van zelf-wil leegte was zo geroutineerd dat Romeins imperialistische theologie de mystieke-toestand onthulling gebruikte voor het legitimeren van de Romeinse sociopolitieke ordening. Christendom beschuldigde –in essentie- het Romeinse systeem van mysticisme-misbruik en werd populair als een tegencultuur hoe de entheogeen-getriggerde mystieke onthulling gebruikt zou moeten worden voor sociopolitieke doeleinden. Het beeld van de ‘Koning aan het Kruis’ in het Nieuwe Testament is een uitdrukking van het mystieke-toestand inzicht van non-autonome controle, als tegenwerping en alternatief voor de Romeins imperialistische theologie.

Veranderde Toestand Geintegreerd in Oudheid

De entheogene veranderde toestand was geintegreerd in de cultuur, met gebruik van metaforen om alle domeinen bijeen te binden, waaronder banketten en feesten, spellen, burgelijke gang naar een (offer) altaar, strafoplegging, vrijlaten van gevangenen, sport, belasting, allianties, en oorlog.

Een algemene standaard banket (feestmaal) traditie waarbij aan tafel wordt gelegen en “gemenge wijn” wordt gedronken vond plaats bij vele ogenschijnlijk gescheiden culturele praktijken in de oudheid (Smith 2003). “Gemengde wijn” was de centrale, betrouwbare manier om te beschikken over de intense mystieke veranderde toestand in de oudheid.

“Gemenge wijn” in de oudheid waren mengsels van visionaire planten. (Ruck 1978) zoals Psilocybe paddestoelen-wijn. Als Electric Kool-Aid in een Acid Test-achtige bijeenkomst zou worden omgewisseld met “gemengde wijn” in een Hellenistisch symposium, zouden beide partijen weinig verschil merken.

Het initieren van elite jongeren door Socrates buiten de officiele democratische kanalen droeg politieke implicaties en risico’s, omdat in de oudheid politiek en religie doelbewust verbonden waren door mystieke-toestand ervaring.

Moderniteit een Cultuur in Enkele Toestand

Het deskundig gebruik en begrip van metaforen vervaagde na een strijd tussen politiek-georienteerd Christendom en de wetenschapscult rond 1700 en liet een grote kloof achter tussen mystiek-loze religeuze letterlijkheid aan de ene kant, en de exclusief normale-toestand-gebaseerde wetenschap aan de andere kant. Het cultureel overheersende type religie in de moderne tijd neutraliseerde en reduceerde het standaard initatiesysteem tot een combinatie van niet-transformatief pseudoritueel met intellectuele speculatie die uitsluitend gebaseerd was in de normale cognitieve toestand.

De moderne culturele ervaring is het gevolg van de overheersing van de normale cognitieve toestand. Het gebrek aan cultureel geintegreerde veranderde-toestand initiatie zorgde ervoor dat het mentale wereldmodel van het ego, slechts gebaseerd in een enkele cognitieve toestand, volledig ging overheersen.

Authentieke initiatie is wijdverspreid in de moderne cultuur, onder andere in kunst, literatuur, spiritualiteit en populaire cultuur, maar is niet geintegreerd in de officiele cultuur; bijvoorbeeld, het nummer “Help!” geschreven door John Lennon, het album Ride the Lightning van Metallica, en de Matrix filmserie.

Vrijheid voor Hogere-Orde Religie

Lagere-orde religie is afgeleid, beperkt tot een alledaagse gang-van-zaken doctrine, geschikt voor de normale toestand van bewustzijn. De hogere-orde versie van elke religie omvat transformatie van concepten van persoonlijk controle-agentschap; Onthulling van controle-systeem limieten en afhankelijkheid van het transcendente; en het herzien van de oorsprong van wil en gedachten.

De essentie van religieuze vrijheid is –specifiek- de vrijheid om fatsoenlijk, degelijk te kunnen beschikken over mystieke-toestand bewustzijn, zoals in vroege- thuis-kerk eucharistische agape maaltijden, de banket-traditie uit de oudheid, de mysterie-religies en “drinkfeest”-symposia, die stuk voor stuk visionaire plant-mengsels gebruikten als hun centrale sacrament.

Het onderdrukken van entheogenen vanwege hun gevaar zorgt voor een uitgestrekte illegalisatie van hogere-orde religie en primaire religieuze ervaring. Zolang de moderne cultuur zichzelf de ware, ergonomische Eucharist verbiedt, en oordeelt tegen het entheogeen-gebaseerde ecstatische hart van religie, zal religieuze vrijheid beperkt blijven tot het kiezen uit diverse soorten lagere-orde religie; hogere-orde religie blijft verborgen, buiten bereik.

De alsmaar uitbreidende drugswetgeving conflicteert direct met de enige soort religieuze vrijheid die met recht religieuze vrijheid genoemd kan worden; namelijk de vrijheid om regelmatig en ergonomisch toegang te hebben tot primaire religieuze ervaring. Het systeem van drugswetten komt niet van God, maar is een uitvinding die de centrale rol van visionaire planten in religie negeert, multi-toestand cognitieve psychologie negeert, en de aangeboren menselijke drang tot zelf-overstijging negeert.

Rol van Democratie voor Ecstatisch Gevaar

De geschikte rol voor vertegenwoordigende democratie met betrekking tot drugs is het uitwerken hoe visionaire planten en psychoactieve substanties op een gezonde manier geintegreerd kunnen worden in de (Amerikaanse) cultuur, zodat dissociatieve-toestand religieuze initiatie zo ergonomisch en veilig als mogelijk wordt. Drugs zijn geen probleem dat geëlimineerd en onderdrukt moet worden, maar een middel tot volwassenheid dat moet worden gekanaliseerd.

De Supreme Court van de Verenigde Staten heeft de legitimiteit erkend van Peyote en Ayahuasca in aanbidding; deze planten hebben dezelfde effecten als LSD en Psilocybe paddestoelen, waaronder het verdwijnen/kapen van de persoonlijke wilskracht en de daaropvolgende herstelling in een religieus getransformeerde configuratie.

De bedreiging van de confrontatie met de kracht van het goddelijke is de bedreiging van het verlies van controle over gedachten tijdens het bestuderen van zelf-kennis in de ecstatische toestand. Dit inherente gevaar van entheogenen, een gevaar inherent in de confrontatie met de kracht die onze persoonlijke controle over onze wil overstijgt, wordt verminderd door het hebben van een systematische theorie over de aard van zelf-controle agentschap, in combinatie met beheersing van geoefend entheogenengebruik en begrijpen hoe voorgaande culturen zich aanpasten aan dit noodzakelijke gevaar, dat de poort is tot volwassen religieuze kennis.

Initiatie als Traject van Natuurlijke Ontwikkeling

Griekse en niet-moderne culturen integreerden een serie veranderde-toestand initiaties. Initiatie combineerde oorspronkelijk een serie visionaire-plant sessies met het leren van perenniale filosofie, en werd daarna gevolgd door religieus geintegreerde dissociatie zoals agape maaltijden, banket-festiviteiten en symposium feesten. Entheogene religieuze initiatie was een voorwaarde voor banket-symposia zodat de deelnemers ervaren waren. De banket-traditie waaronder symposium “drink feesten” bevatten onder meer bidden en offering; Sociale ontspanning en religieuze ervaring waren geen tegengestelde activiteiten.

De intentie van een recreatief of anderszins niet-religieus gebruiker van entheogenen wordt vaak snel overwonnen door het inherent entheogene karakter van visionaire planten, waaronder de onthulling hoe persoonlijke controle afhankelijk is van een gedachtenbron buiten men’s eigen domein van controle – een realisatie die de poort is tot religie. Jong-volwassenen zoeken van nature initiatie-transformatie; De moderne cultuur van drugsverbod eist dat ze deze drive onderdrukken en geestelijke groei stopzetten, levenslang blijven hangen in de non-geinitieerde mindset en afzien van verlichting en religieuze onthulling.

De Entheogene Toekomst van Religie

Ergonomische middelen zoals een systematische theorie en beheersbare entheogenen in de postmoderne tijd zullen de mystieke toestand weer algemeen bekend maken, maar explicieter en systematischer dan in de oudheid. Bijvoorbeeld: Salvia divinorum maakt de gedissocieerde-toestand ervaring toegankelijk, praktisch en ergonomisch. Dankzij de systematische theorie van ego dood is het niet langer noodzakelijk psychoactieve stoffen heroisch te doseren; gematigde dosering is het effectiefst.

Nieuwe, cultureel voor zich sprekende metafoor-systemen zullen het gevolg zijn van cultureel geintegreerd transformatief entheogenengebruik, waaronder zelf-controle cybernetica.

De religieus-politieke filosofie in de geest van de Verenigde Staten is het accepteren van entheogenen, accepteren van cultureel ondersteunde religieuze zelf-controle instorting en transformatie, accepteren van het transcendente als de absoluut heerser of bestuurder, maar het verwerpen van alle aardse overheidssystemen die religieus geautoriseerd of bekrachtigd zouden zijn.

Hallucinogene drug-planten zullen herrijzen als het authentieke vehikel voor de mystieke toestand in gemeenschappelijke religie, omdat ze direct beschikbaar voor alle mensen en volledig ergonomisch zijn. Christendom zal herontwaken tot de oorspronkelijke gedachte van het toepassen van veranderde-toestand-gebaseerde wereldmodel transformatie voor het leveren van een alternatieve sociopolitieke configuratie of tegenwerping tegen pogingen tot het misbruiken van mystieke-toestand onthulling door wereldse systemen van sociopolitieke heerschappijen die beweren goddelijk bekrachtigd te zijn.

De Gedissocieerde Cognitieve Toestand

Mentale constructies zijn dynamische associatie-matrixen van mentale representaties, bij elkaar gehouden door een bepaald niveau van bindingsintensiteit. Normale-toestand cognitie is gevestigd en ondergedompeld in de standaard ego-trekken van patronen en mentale associaties, zoals proberen te improviseren op een muziekinstrument maar uitkomen op het spelen van herhaalde patronen. Het hebben van een herkenbare persoonlijkheid is afhankelijk van zulke gewoonte patronen van dynamische mentale constructie associaties, welke dynamisch zijn binnen een bepaalde reikwijdte; Achter hun masker van gewoonte-gebaseerd, pseudo-onafhankelijk agentschap, is iedereen Dionysus (ofwel, de uiteindelijke controle-bron)

Entheogenen veroorzaken hun diverse fenomenologische effecten door het lossen van cognitieve associaties, en zorgen dat mentale constructie verwerking onthuld word als kunstmatig representationalisme en projectie.

Ecstatische feeën mengen visionaire planten met wijn in een daarvoor bestemde schaal voor een zuil en masker die Dionysus vertegenwoordigt en het tijdloos bevroren blok-universum achter het masker van men’s pseudo-autonoom controle-agentschap.

Herstructurering Mogelijk door Losse Associatie Binding

De gedissocieerde cognitieve toestand lost de associatieve binding van de geest, en maakt diepe revisie mogelijk van de interconnecties tussen mentale constructies. Revolutionaire bekering tot een nieuwe theorie of wereld-model omvat structurele transformatie van concept netwerken en hierarchieën, toegenomen verklarende coherentie, concept recombinatie, en rationele mechanismes van paradigma conversie (Thagard 1992).

Religie en mythe gaan over dissociatieve-toestand ervaring, bevroren-tijd determinisme, cybernetica van zelf-controle en metaforische beschrijving hiervan. In intense primaire religieuze ervaring ondergaat het mentale model van het ego en de wereld een standaard, pre-geconfigureerde expansie en transformatie zodat rekening wordt gehouden met het representatieve karakter van ervaring, de ervaring van embeddedness in tijdsloze eenheid, en het beperkte en afhankelijke karakter van zelf-controle agentschap, bijgestaan door metaforen die deze ervaringsinzichten beschrijven.

Net als de cognitieve structuur van het ego is het transcendente mentale model een aangeboren, pre-geconfigureerde structuur die ontdekt en onthuld wordt, zoals een adolescent het aangeboren vermogen tot orgasme ontdekt, en wordt vervolgens ontwikkeld en verfijnd, in tegenstelling tot ontdekt en geconstrueerd als ware het een arbitraire vinding. Het vermogen om tot een mystiek hoogtepunt te komen is ingebouwd, net als het onthulde mentale model, hoewel de bruikbare metaforen en systematische verklaring voor het behouden van de onthulde mentale structuur het produkt van menselijke inspanning moet zijn.

Splitsen van Representatie en Verwezen Lagen

Salvia divinorum veroorzaakt metaperceptie, ofwel de perceptie van de laag van mentale constructies wat het enige is dat direct getoond is aan bewustzijn. In de dissociatieve toestand kan het aanknopings-punt van bewustzijn verhoogd worden, of een niveau terug gestapt, resulterend in het waarnemen van de cognitieve mechanismes van mentale-constructie verwerking en waarneming zelf.

Niet alleen raken geassocieerde constructies gescheiden van elkaar, de mentale representatie van elk onderdeel splitst waarneembaar en scheidt van het gerepresenteerde verwezene, splitsend in twee waarneembaar verschillende lagen: de representatielaag aanwezig als een werkelijke tekening, en een verafgelegen, speculatief domein waar naar verwezen wordt maar waarneembaar afwezig is, zoals een uitheems land dat men nooit rechtstreeks gezien heeft. (Hoffman 1996).

Een persoon leeft zijn gehele subjectief ervaren leven in een simulatie die de eigen geest produceert door het presenteren van mentale constructies aan het bewustzijn. In metaperceptie komen persoonlijke controle-kracht en persoonlijke beweging door ruimte en tijd over als synthetische mentale constructies.

Het Bewegende Controle-Agentschap als Mentale Constructie

De geest in de normale cognitieve staat genereert de sensatie een autonoom ego agentschap te zijn dat cross-time controle-kracht uitoefent tijdens beweging door tijd en ruimte; deze sensatie is een geprojecteerd, geconstrueerd, synthetisch beeld en perspectief.

De ego-eenheid bestaat als een werkelijke set patronen en dynamica verspreid door de tijd, maar het ego is niet zo solide, continu of autonoom machtig zoals deze oorspronkelijk werd waargenomen. Als een mentale constructie bestaat het ego als een serie tijdsframes, waarbij de beweging van de continue agent en controle-kracht geprojecteerd wordt vanuit elk afzonderlijk tijdsframe.

Het zien van het illusionaire aspect van mentale representatie van het zelf, en het voelen van ruimtetijd eenheid in de afwezigheid van de gebruikelijke persoonlijke soliditeit, kan ervaren worden als dood – het einde van persoonlijk bestaan – omdat de geest in ego-mode zijn bestaan identificeert met de geprojecteerde afbeelding en sensatie van het bewegende continue agentschap en controle-kracht.

Religieuze Effecten van Salvia Divinorum

Salvia divinorum is een ergonomisch vehikel van religieuze onthulling en transformatieve regeneratie van mentaal model in initiatie. Salvia produceert minder lichamelijke effecten dan LSD; Het ontbeert het trillen, pupilverwijding, temperatuurschommelingen en hartbeving. De vermindering van lichamelijke effecten, tezamen met controleerbare dosering en korte duur, maken Salvia ideaal voor het bestuderen van cognitive dynamica van tijd, wil, en controle, waaronder de aard van persoonlijk controle agentschap. Wanneer Salvia gecombineerd wordt met het begrijpen van de huidige theorie, kan men direct en onomwonden worden geinitieerd in transcendente zelf-kennis.

Salvia kan intense ontbinding van zicht en het mentale lichaams-beeld veroorzaken, vergelijkbaar met Laokoon, het orakel en priester van Apollo, verstrengeld met de twee slangen van Apollo; Jonah, met de stromen, golven en golfslag die om hem heen kolken en dreigen hem op te slorpen in turbulente wateren, met zeewier gewikkeld om zijn hoofd; en Medusa, met slangen bewegend rond haar hoofd. Het materiele vlak zelf, waaronder het mentale lichaams-beeld, lijkt te ontbinden, niet alleen de visuele waarneming ervan.

Vergeleken met paddestoelen produceert Salvia minder visuele en auditieve vervorming zoals kleurverloop, vervaging, oppervlaktegolving, vervorming, tracers en audio warbling. Salvia veroorzaakt sensaties van expliciet representationalisme, bevroren tijdloosheid, ruimtetijd embeddedness en ruimtelijke vereniging, en het onvermogen gedachten te controleren en sturen; Bewustzijn lijkt stil te staan terwijl gedachten arriveren, gepresenteerd en gegeven aan losgekoppeld, passief bewustzijn.

Vanwege de korte duur van geinhaleerde Salvia-rook, zijn dynamica zoals “reis”, “lange trip die zich afspeelt”, “episch avontuur” gereduceerd in vergelijking met peyote of LSD; desondanks kan hetzelfde thema optreden, “Er is geen ontkomen aan een mogelijke controle-crash die plaats vind verderop in de wereldlijn”. De tijdsduur van geinhaleerde Salvia-rook is te kort om transcendente, dissociatieve-toestand emotie mogelijk te maken.

Mythe Beschrijft Gedissocieerde Fenomenologie

Mythen zijn metaforische beschrijvingen van intense mystieke-toestand ervaring, die voortvloeit uit visionaire planten. Mythe reflecteert dissociatieve fenomenologie of dissociatieve-toestand ervaring, niet normale-toestand ervaring.

Visionaire-plant toestanden en buitenaardse thema’s vormen de traditie van veranderde-toestand ervaren. (Culiano 1991). Veel thematische categorieën van metaforische beschrijving zijn door de geschiedenis heen gebruikt voor het beschrijven van gedissocieerde-toestand sensaties en ervaringen (Metzner 1986). Metaforiciteit is een primaire eigenschap van de entheogene, gedissocieerde cognitieve toestand (Shanon 2002).

De jager Actaeon zag de godin Artemis naakt een bad nemen, waarop ze hem in een dier veranderde en zijn eigen jachthonden hem aan stukken scheurden. De jagersmythe van Actaeon omhelst de thema’s van het zien van het goddelijke in gedissocieerde toestand (Het hogere, of absolute controle-niveau), overstijging van controle-limieten, transformatie van het zelf, mentaal zoeken, gedissocieerde fragmentatie van het mentale lichaamsbeeld, en de dood van de oorspronkelijke zelf-begrip.

Afbeeldingen van Kali portretteren cognitieve dis-integratie van het mentale lichaams-beeld als ontleding, en de sensatie van het splitsen in meerdere geisoleerde tijds-frame zelven.

Triptolemus is afgebeeld als een wagenmenner of stuurman in een Heimarmene-slang-gedreven, gevleugelde kar, met een grote beker psychoactieve gemengde wijn, aan hem gegeven door de godin Demeter of Persephone.

Het Blok Universum en Bevroren Wereldlijnen

Tijd kan gezien worden als een ruimte-achtige dimensie, daarmee een blok universum vormend dat bevroren, onveranderlijke, slangvormige persoonlijke wereldlijnen of -threads bevat, waarbij elke slang of thread de complete subjectieve stroom van gedachten van een persoon representeert durende hun hele leven (Rucker 1984). Analytische filosofie en ruimte-tijd natuurkunde zijn bij elkaar gebracht voor het vormen van een spannings-/tensieloos, statisch model van tijd (Oaklander & Smith 1994). Dit perspectief is karakteristiek voor veranderde-toestand waarneming.

Tijd als een Ruimte-achtige Dimensie

Salvia divinorum produceert een sterke sensatie van ruimtelijke vereniging en eenheid. Het statische, bevroren karakter van tijd wordt waargenomen als een verzameling van huidige momenten, met tijd als een ruimte-achtige dimensie, waarbij ruimte niet gezien wordt als direct aanwezig, maar in plaats daarvan, gegeven door huidige mentale representaties. Het gevoel van Salvia is vreemd doch vertrouwd, de geest terugbrengend naar home-base – De blok-universum Oorsprong.

Metaforen voor het ervaren van ingebedheid in het bevroren, tijdloos blok-universum omvatten het einde der tijden, gevangenschap, en het verkleven van het lichaam aan fysieke objecten. Oosterse uitdrukkingen voor het ervaren van het bevroren tijdloos blok universum omvatten de Ground of Being of Tao die overal stroomt met inbegrip van de eigen geest; Het ontsnappen aan de eindeloze ronde van moreel karma en zijn ononderbroken causale keten; En het voorkomen van wedergeboorte in een materieel, stervelijk lichaam.

In de gedissocieerde cognitieve toestand worden objecten en de sturende ego-entiteit expliciet waargenomen als uitgestrekt over de tijd; Ze zijn waarneembaar verspreid langs een gefixeerde en pre-set stroom van tijd-frames bevroren in hun positie, zodat een persoon overkomt als een levend standbeeld bestaande uit een serie en verzameling van beelden of afbeelding-frames in toenemend veranderende poses.

Tijd wordt niet langer waargenomen als een stroom, maar als een bevroren uitgestrektheid en positioneel verband van stationaire, afzonderlijke en gescheiden tijdframes, met mentale constructies, waaronder persoonlijke controle-gedachten, permanent uitgestrekt langs de tijdsas.

Fysieke Verbondenheid van Alle Gedachten en Acties

In de gedissocieerde toestand worden alle acties die iedereen gedaan heeft in de wereld, goed en slecht, ervaren als fysiek verbonden met de eigen armen, lichaam en spoor van gedachten, ingevroren in de ruimtetijd.

Prometheus is geketend en kijkt uit vanaf de rots; Theseus en koning Pirithous zijn versmolten in de banket-bank in het koninkrijk van Hades en Persephone; Koning Pentheus werd ingehaald tijdens het uitkijken in de boom; Osiris werd gevangen in de doodskist door zijn broer; deze zijn allen fysiek verbonden met het kruis waaraan Jezus genageld is, samen met zijn gevolg: gedissocieerde-toestand geinitieerden.

Hades zette Persephone’s zogenaamde aanklagers/ontvoerders gevangen door hen te versmelten met een magische bank en ze ermee te verbinden met slangen, ze onderwijl gemengde wijn brengend. Het was mogelijk voor Heracles de goddelijke held Theseus te bevrijden, maar Heracles moet koning Pirithous achterlaten, voor eeuwig versmolten met de banket-bank in Hades, omdat de wereld schudde toen Heracles hem probeerde los te trekken; dit beschrijft de gedissocieerde-toestand sensatie van fysieke ingebedheid in het tijdloos blok-universum, gevolgd door het verlaten van het voorgaande pseudo-soevereine model van persoonlijk controle agentschap.

Bevroren Wereldlijnen van Subjectieve Ervaring

De subjectieve stroom van bewuste ervaring van een persoon gedurende hun hele leven is een wereldlijn bevroren en ingebed in ruimtetijd in de vorm van een slang of draad geweven en geknipt door het noodlot tot een pre-gedefinieerde, eindige lengte.

Om gebeten te worden door een slang, zoals in de allegorie van Paul de Apostel na zijn schipbreuk, betekent het ervaren van de voorbestemdheid van de volledige stroom van gedachten. De ziener Balaam reed zijn ezel op de weg naar Bamoth Baal om de Israëliërs te vervloeken, maar eindigde hen te zegenen. Balaam had een onontkoombare ontmoeting met de engel des doods op een smal wijngaard-pad zonder ruimte om naar links of rechts te wenden, en werd toegestaan te passeren als hij erkende dat hij de woorden spreekt die God in zijn mond legt.

Een huis altaar uit Pompeii toont een slang van pre-set onontkoombaarheid die reikt naar het sacrament boven op het altaar. De pre-set wereldlijn van ervaring en gedachten van de geinitieerde, het punt naderend van het innemen van de entheogenen, werd afgebeeld als een Heimarmene-slang die voorbestemd is en getekend door goddelijke Noodzakelijkheid tot het drinken van het entheogene plengoffer van psychoactieve wijn in de wijn-meng beker of kop met gemengde wijn, of consumeren van de psychoactieve offerspijzen op het offeraltaar.

Banket-deelnemers op een bank worden getoond kijkend naar een Heimarmene-slang eindigend bij hun eigen beker met gemengde wijn.

John de Evangelist werd afgebeeld tijdens het zegenen van een beker met het Eucharistische sacrament afgebeeld als een slang.

Een fee, ecstatische volgeling van de god Dionysus, houdt een slang in haar hand, daarmee het bewustzijn van voorbeschiktheid symboliserend en de vastheid van de complete stroom aan gedachten.

Offering is voorbestemd en bevroren in ruimtetijd, vergelijkbaar met het pad in het labyrinth dat de geofferde jongeren elk jaar naar de Minotaurus leidde, en vergelijkbaar met de festival processie van een stad langs heilige herkenningspunten om te offeren aan een altaar. Toen Perseus Medusa’s Heimarmene-geslangde hoofd toonde aan koning Polydectes en zijn volgelingen op de festiviteiten met ‘gemengde wijn’, veranderden ze allen steen, hulpeloos bevroren.

Kwan Yin rijdt beheerst de voorbestemdheid-slang door de turbulente zee, met een beker visionaire-plant elixer in haar hand.

Aanpassen aan het Vaststaan van Alles

Tijdens de visionaire-plant initiatie wordt het gevoel een controle-agentschap te zijn dat beweegt door tijd en ruimte vervangen door de sensatie en perceptie van geen-vrije-wil – bevroren-tijd blok-universum determinisme – terwijl de psyche het mentale wereld-model aanpast om zich te schikken aan het transcendente perspectief.

De Israëliërs rebelleerden tegen de Schepper, waarop de Schepper hen slangen stuurde die ze fataal beten; toen de overgebleven mensen aan Moses vertelden dat ze gezondigd hadden in het spreken tegen de Heer, droeg hij Moses op een messing slang op een baar te zetten, waarnaar de Israëliërs moesten kijken om te voorkomen dat ze zouden sterven van deze slangen-beten. Deze thema’s tonen het realiseren van persoonlijke non-controle ten opzichte van de tijd: een baar dient als een klok die de tijd aangeeft door de positie van zijn schaduw; De starheid en vorm van de slang representeert ieders beperkt-durende, pre-set wereldlijn; de fatale slangen-beet duidt ego dood aan op het zien van alle gedachten als tijdloos pre-set en gegeven; genezen van de slangen-beet en er immuun voor worden betekent doorleven na ego dood, gereinigd en gelouterd van het verkeerd toeschrijven van de bron van gedachten en macht van de wil.

‘Het gekozen volk van God’, ‘de uitverkorenen’, ‘immovable race‘, en ‘dubbele-predestinatie’ drukken het idee uit dat twee verzamelingen mensen tijdloos zijn voorbeschikt: zij die bestemd zijn ervaringsgebaseerd geinitieerd te worden in geen-vrije-wil, en zij die bestemd zijn onder de illusie te leven van autonoom persoonlijke controle-kracht.

De wijdoogse Minoaanse slangen godin beheerst en bestuurt onheilspellend de voorbeschikte, slang-gevormde wereldlijnen van de geinitieerden.

Het uiteindelijke 2-fase systeem van persoonlijke controle van de geinitieerde kan worden gerepresenteerd als een goddelijk gevleugelde slang die heerst van bovenaf, verbonden met een pseudo-autonome controller-slang aan de lagere kant.

Verticaal, Tijdloos Determinisme

Bewustzijn in de late oudheid was gericht rond de doctrine en mystieke-toestand ervaring van de pre-setness van toekomstige gedachten en gebeurtenissen. Heimarmene (Noodlot, Noodzakelijkheid of tijdloos kosmisch determinisme) was het centrale thematische probleem van religies in de Hellenistische tijd (Martin 1987). Filosofische Metafysica, op een vergelijkbare manier, onderzoekt tensieloze tijd, voorbeschiktheid, agentschap-beweging door ruimte en tijd, en controle agentschappen (Oaklander & Smith 1995).

De toekomst is onveranderlijk en pre-set vanwege de statische relatie van controle met de tijdsdimensie, en vanwege het illusionaire aspect van het continue agentschap dat macht uitoefent tijdens beweging door de tijd.

Moderne wetenschap introduceert uurwerk determinisme en reduceert daarbij de persoon tot een automaat; Kopenhaagse quantummechanica poogt een mondig alternatief te bieden voor het verborgen-variabelen determinisme van Einstein en Bohm, maar beperkt deze poging tot intellectuele activiteit en een stromende waarneming van tijd die gebaseerd zijn in de normale cognitieve toestand, in tegenstelling tot de pre-moderne aanpak.

Twee sprongen voor Overstijging van Determinisme

Determinisme is zowel een geprezen doel als een verwerpelijke val om uit te ontsnappen, omdat determinisme-besef het tussenliggende maar niet uiteindelijke doel is van religieuze mentale transformatie. Valentinian Gnosticism erkent kosmisch determinisme maar overstijgt het evenwel, en formuleerde twee contrasterende strategieën van denken over morele verantwoordelijkheid (Pagels 1992).

3-fase initiatie paden die gericht zijn rond determinisme worden vaak voorgesteld als 2-fase systemen: Ze omhelsen en verwerpen tegelijkertijd de realisatie van determinisme, wat het tussenliggende doel is op de weg naar reinigende regeneratie. De eerste demoon of fase van de ego waan die wordt uitgedreven is de aanname van naieve onafhankelijke zelfbeschikking en vrije wil; de tweede demoon die moet worden overwonnen is het mentale model van kosmisch determinisme of noodlottigheid, in zijn praktisch problematische aspect.

In Mark 9:14-29 drijft Jezus een ego-demoon uit van een jongeling ondersteund door zijn vader; deze vier gedaanten zijn aspecten van de psyche.

Noodlot en Controle in Astral Ascent Mysticism

Heimarmene of universele voorbeschiktheid was het speerpunt van astrologische cosmologie in de oudheid (Barton 1994), en een hoofdthema in Hellenistisch-Romeins astral ascent mysticism en religie (Cumont 1960). Overstijging van astrale voorbeschiktheid omvatte het innemen van heilig voedsel, heilig water en astrologisch geneesmiddel (Fowden 1986).

Astral ascent mysticism is gericht rond de gevaarlijke doorgang of “fatale” grens overschreiding – de sfeer van de gefixeerde sterren – wat het begrip van Heimarmene representeert en zijn controle over ieders gedachten. De planeten draaien rond de wereld in een spiraal patroon in de tijd, afgebeeld door de Heimarmene-slang gewikkeld rond de kosmos, kosmisch ei, of het Mitraisch leeuw-hoofdige poortwachter-figuur.

Saturnus, als een beheerder of poortwachter van de buitenste planetaire sfeer die geassocieerd wordt met de sfeer van de gefixeerde sterren, rijdt in een serpent-getrokken kar en eet het kind of jeugdige zelf-beeld als de prijs voor het passeren van de grens naar de transcendente hemelen voorbij de door sterren omgeven Heimarmene-grens.

Oud-Joodse geschriften beschrijven metaforisch mystieke-toestand ervaringen, waaronder het probleem hoe de diverse bedreigende poortwachters te passeren die men ontmoet gedurende de klim. (Arbel 2003) Pre-modern Christendom stelde dat het lichaam (lagere zelf) bestuurd werd door het Noodlot, maar dat de geregenereerde geest (hogere, ultra-transcendent gedeelte van het zelf) boven het Noodlot stond, verblijvend buiten de sfeer van de gefixeerde sterren.

Christus vertrapt het kruis van kosmisch Heimarmene als de X-gekruisde poorten van de hel, tijdens het plunderen van de hel en het redden van het elect uit het voorportaal (de machteloosheid van persoonlijke controle-kracht in het licht van kosmisch determinisme en voorbeschiktheid)

De verborgen transcendente gedachten-bron werd afgebeeld als een hand achter een wolk die de wereldse ziel bestuurt en wiens geest materiele Noodzakelijkheid overstijgt; de wereldse ziel bestuurt vervolgens de aan het noodlot onderworpen wezens.

Zelf-Controle en de Verborgen Bron van Gedachten

Het ego is de ervaring een metafysisch vrij, soeverein agentschap te zijn die de eigen gedachten, acties en beweging creeert en controleert tijdens verplaatsing door tijd en ruimte.

Ego dood is de beëindiging, in de intense mystieke veranderde toestand, van de ervaring en het gevoel een controle-uitoefenend agentschap te zijn dat beweegt door de tijd, en het vervangen van die sensatie door de ervaring hulpeloos, machteloos ingebed te zijn in de ruimtetijd als puur een product van de ruimtetijd, terwijl controle-gedachten waarneembaar worden ingevoegd of geplaatst in de stroom van gedachten door een verborgen, oncontroleerbare bron.

Het Doel van Begrijpen van Ego Dood

Ego dood laat de oorspronkelijke, jeugdige “leugen” achter zich – het verwarde mentale wereldmodel dat aanneemt dat het zelf de uiteindelijke maker is van gedachten, acties, toekomst en bewegingen van de wil. Het doel van het testen van controle in de veranderde toestand is niet fysiek handelijk uit gebrek aan controle, maar inplaats daarvan, fundamentele zelf-kennis en verbetering van zelf-frustrerende dwaling en verwarring: begrijpen van de aard en limieten van controle in de tijd door het verkennen van gedachten van controleverlies en transcendente restabilisatie van controle.

De belofte van toegenomen beheersing over het ego leidt tot de realisatie van de logische onmogelijkheid van die modus van macht, maar produceert inplaats daarvan een begaanbare andere opvatting, van secundaire, gereflecteerde macht. Het frustrerende pogen tot het verkrijgen van naar behoren functionerende zelf-controle met een verward model van zelf-controle verdwijnt. De misleidende sensatie van een tijd-reizend continu agentschap die de maker is van de macht van de wil wordt herkend als een conventionele illusie en mentale vereenvoudiging.

De Eenzame Ziel in het Vagevuur toont de ziel als gevangen in ketenen, gelouterd in vlammen, en opgerezen in verlossing door transcendente kracht.

In Gnostisisme behoort de voltooide geinitieerde tot het Onbeweegbare Volk en staat stabiel in het licht van overweldigende, autonomie-ondermijnende controle die voortkomt uit het verborgen, oncontroleerbare, primaire controle-niveau. Inzicht in de beperkingen van persoonlijke controle-kracht resulteert in het schenden van trots, maar de psyche blijft daarentegen ongedeerd, en wordt bestendiger gemaakt (“imperishable”). Een persoonlijk controle systeem wordt transcendent-compatible of “goddelijk bekrachtigd” wanneer het de aanname afzweert dat het kan vertrouwen op zijn eigen interne kracht om zichzelf te redden tijdens een controle-limiet overtreding.

Doelbewust Postuleren van Komend Controle-Verlies

De religieuze weg en methode omvat het innemen van entheogenen; denk na over zelf-controle kracht; weerleg cross-time controle; vertrouw vervolgens op transcendente kracht, inplaats van de eigen kracht, voor het leveren van coherente zelf-controle; dit transformeert ideeën over zelf en controle voor het leveren van transcendente ervaringsdynamiek, “aanpassen aan het beeld van God”. De efficiente methode van verlichting over de dynamica van controle-agentschap is het testen van zelf-controle kracht door doelbewust aan te nemen dat verlies-van-controle noodlottig vastligt verder op de wereldlijn, om daarna te worstelen de eigen persoonlijke controle-kracht te gebruiken om dat potentieel gegeven moment van controle-verlies te voorkomen, tijdens de gedissocieerde toestand.

De mogelijkheid van het huidige zelf om de gebruikelijke strevens of de in de tijd uitgestrekte wil te overtreden, waaronder het overtreden van de gebruikelijke regels van zelfbehoud, weerleggen de indruk dat het tijd-reizende continue controle-agentschap ooit de teugels in handen had als voortbrenger van persoonlijke gedachten, en onthult dat de ware bron van de bewegingen van de wil immer een verborgen transcendente bron was inplaats van het zelf dat beschouwd werd als een tijd-reizend continue controle-agentschap.

Religieuze openbaring is die van onze cybernetische controle-doorhaling potentieel en de uiteindelijke bron van controle-kracht. Doelbewust nadenken over het hulpeloos, onontkoombaar, en onweerstaanbaar getrokken worden naar de gedachte van controleverlies in de nabije toekomst is een manier om ter hemel te reizen op Elijah’s wervelwind of vuur-wagen.

Het Ineenstorten van Controle en Transformatie Potentieel

Na het drinken van gemenge wijn tijdens het Laatste Avondmaal, in de tuin van Gethesemane voorafgaand aan de berechting, werd Jezus ernstig benauwd, bevreemd en angstig. (Mark 14:33), sprekend als een geinitieerde als door een noodzakelijke vergiftiging van het lagere zelf, “Vader, verwijder deze beker van mij; doch niet zoals ik wil, maar zoals Gij wilt.” Het lokale controle-agentschap van de psyche wordt benauwd en bezorgd over of en hoe het controle kan houden, de aandacht om zich heen richtend, waarneembaar de kwetsbaarheid herkennend tot gedachte-injectie en controle-instabiliteit, en het zien van het denkbeeldige aspect van persoonlijke autonome macht.

Steeds toenemende, krachtigere toepassing van rationaliteit die gebaseerd is op de aanname van het uitoefenen van controle-kracht door de tijd kan het controle-systeem niet redden van beroerte tijdens de weerlegging van het cross-time fantoom-zelf dat kracht uitoefent over elk tijdsframe-zelf. Testen van onze controle-kracht en het ontdekken van onze afhankelijke marionet-achtige status impliceert weloverwogen weerlegging en zelf-verwerping van cross-time controle, wat dreigt te leiden tot een paniekaanval, zelf-controle beroerte en zelf-destructieve controle-chaos.

Vertrouwen op de eigen conventionele kracht van controle-logica en wil, wanneer deze volledig ontwikkeld en verfijnd is, leidt tot system lock-up – de zelfverwerping van persoonlijke controle kracht. Demonische rede, wanneer volledig ontwikkeld, creeert een onmogelijke zooi en werkt zichzelf in de knoop, verlamd in het eigen net van redenering over controle, macht, en wil.

Koning Pentheus weerstond Dionysus, de indringende uitheemse leider die kwam van buiten het koninkrijk, een waanzinigge goddelijke kracht die de heerschappij van de lokale heerser ondermijnde; Koning Pentheus werd vervolgens verleid in het deelnemen aan een tocht in ecstatische-toestand, werd opgeheven en hulpeloos neergehaald uit een boom en verslagen en aan stukken gescheurd door zijn moeder en andere razende Dionysus aanbidders.

De rol als onafhankelijke creëerder en stuurder van de eigen gedachten bleek een illusie. De huidige time-slice self of tijd-reizende continue zelf is hulpeloos in het controleren of beheersen van de toekomstige time-slice-self’s wanneer met het idee gespeeld wordt van het hebben, houden, of verliezen van controle; het resultaat is als een leger van vergelijkbare time-slice-self’s die tegen elkaar vechten.

‘Idool verering’, ‘trots’, of ‘ijdelheid’ is de aanname dat de kracht van ego controle agentschap werkelijk en substantieel is, en de vergeefse poging te bouwen op die gedoemde pseudo-kracht configuratie voor het redden van het zelf van catastrofale ondergang van cybernetische zelf-controle, die reeds inherent, systematisch geimpliceerd is.

Julius Caesar werd beschouwd als geautoriseerd voor macht door zijn beroertes, en de stier in zijn militaire Mitraische mysterie-cult werd gewond in de zijde, dus het beeld van Jezus werd getoond als vergelijkbaar geautoriseerd door de speer-wond in zijn zijde, en de persoon Paul werd afgebeeld als lijdend aan beroertes. Het vermogen om zelf-controle te kapen of zichzelf dramatisch teniet te laten doen is een grievende doorn (2 Cor. 12:7-10), gat, of wond in onze zijde, de aangeboren cybernetische beheer-afgang waardoor nieuw, getransformeerd leven geboren wordt. Het nieuwe transcendent-bewuste zelf ziet het levenslicht door de trots-vernietigende weerlegging-wond in de zijde.

Transcendente Oplossing voor Herstellen van Begaanbare Controle

Een andere aanpak en oplossing is vereist, voor het herstellen van de chaos van zelf-afhankelijkheid die gebaseerd is op incoherente aannames, voor het bieden van een robuustere basis dan het vertrouwen op persoonlijke macht uitgeoefend door het semi-illusoire zelf. Iets dat persoonlijke controle-kracht logica overstijgt is nodig voor het leveren van een alternatief voor het gekaapte, onbruikbare logische plan van ego controle kracht.Nadat dit cybernetisch fatale potentieel is getoond, verschijnt een reddend wonder van transcendente magie van buiten het systeem van ego controle-kracht logica.

Het transcendente potentieel van de psyche kickt in, realiserend dat de logica van controle-agentschap kracht, afkomstig van het fantoom zelf nooit de oplossing kan zijn van het hele probleem dat zo’n inaccurate configuratie zelf gecreëerd heeft; men moet vertrouwen leggen in een op-zich-bestaand geloof, compassie, hart, liefde, of goedgunstige Heilige Geest, welke geen normale rationele controle-logica basis kan hebben en die men niet ervaart als het product van de eigen ego controle-kracht of wil, maar bewust ervaren wordt als gegeven door de verborgen bron der gedachten.

Oplossen van het probleem van ware en gerechtige geestelijke ordening van persoonlijk zelf-bestuur inplaats van controle-chaos komt door een transcendente Zen sprong. Bouwen op het ego systeem van redeneren, welk geconstrueerd is rond inherent zelf-frustrerende aannames, leidt ten slotte tot controle lock-up en een catastrofaal ineffectieve zelf-kaping van controle. Buddha herkende dat zijn doel was de grond te raken in een akte van geloof en harmonieuze integratie met de eenheid van de Ground of Being, waardoor Mara en zijn leger van demonen onmiddellijk verdwenen – toen ervaarde hij verlichting.

Begaanbaar en coherente controle wordt geleverd door het herkennen dat persoonlijke controle afhangt van een transcendente gegevenheid van gedachten door een mysterieuze verborgen bron die uiteindelijk de controle lock-up veroorzaakte en je controle spaarde, het herstellend in een nieuwe coherente vorm. De verborgen bron van gedachten die een begaanbaar, transcendent controle systeem geeft wordt gepersonificeerd als een genadige en mededogende God.

Het beeld van Caesar werd ingevoegd in het geroutineerde mysterie-cult formaat waarbij ‘gemenge wijn’ gebruikt werd; deze imperialistische-overheid gethematiseerde mysterie cults hadden initiatie rites voor mystici waarbij ‘gemengde wijn’ op grote schaal gebruikt werd, tezamen met symposium drink feesten (Pleket 1965). Deze imperialistische mysterie cults integreerde thema’s als het eindigen van burgeroorlog voor het brengen van medewerking en voorspoedigheid onder de gewezen partijen, overwinning van rebellerende naties, vergeving na offering tot Caesar, hen daarna harmonieus integrerend in Caesar’s vredige rijk; en herstelling van stabiel bestuur door de goddelijke hoger-gelegen heerser, met Caesar als Jupiter’s vertegenwoordiger.

Onze controle-macht heeft het Judas vermogen – het vermogen tot het verraden van de onwerkelijke positie van macht, door goddelijke, transcendente macht-kaping, en daarmee onze lagere, “rebellerende” claim van onafhankelijke heerschappij-macht overleverend aan het transcendente niveau van regeer kracht.

In John 11 werd Lazarus transcendent opgeheven van ego-dood controle-kracht verlamming door Jezus als de vertegenwoordiger van de gescheiden, hoger-gelegen bron van gedachten. Jezus vertelde zijn discipelen “Lazarus is dood, en voor jullie welzijn ben ik blij dat ik daar niet was, zodat jullie kunnen geloven. Maar laat ons naar hem toe gaan.” Toen zei Thomas (genaamd Didymus, de tweeling) tegen de rest van de discipelen, “Laat ons ook gaan, zodat we met hem mogen sterven.”

Maria de Goddelijke herderin der Zielen, Divina Pastora, als goede en betrouwbare gedachte-gever redt en beschermt de persoon van de vervaarlijk bedreigende wolf, welke de bedreiging is van verlies van controle of vijandige controle-kaping door de verborgen gedachten-bron. Na transcendent te zijn bewogen uit het gedoemde systeem van pseudo-onafhankelijke controle logica, ervaart men het plezierige besef van opluchting en dankbaarheid gered te zijn van bepaald gevaar van buiten de bronnen waarover men beschikt als bron van controle en als tijds-reizend continue controle-agentschap.

Zonde als Misattributie van Controle Gedachten

Na initiatie wordt het concept van ‘zonde’ geherinterpreteerd en herzien, een getransformeerd mentaal model producerend dat ‘zonde’ verstaat als een logische vergissing over de aard van controle-agentschap en agent-schuldigheid. Zonde is een kwestie van begrip en het verschuiven van betekenis. Het verborgen koninkrijk Gods is gegeven, maar verborgen in dubbele-betekenissen zodat zij daar buiten kunnen zien en horen, maar niet begrijpen, tenzij ze binnentreden en hun zonden vergeven worden (Mark 4:12).

In mystieke metaforiciteit wordt het misinterpreteren van moreel agentschap beschouwd als de fundamentele zonde en immoreelheid; God was het meest vertoornd over de rebellerende verering van idolen door de koning die gemaakt werden uit materialen – een metafoor voor het nemen van pseudo-autonoom persoonlijk controle-agentschap als werkelijk autonoom. Hervormde theologie erkent de predestinatie van wie God genade geeft, onderwijl de morele verantwoordelijkheid van gecreëerde personen aanhoudend – dit Augustijnse gecombineerde model is een bi-modale, metaforische betekenis-verschuivende techniek, in plaats van een simpelweg inconsistente combinatie van geloof.

De wil van een persoon lijkt te ontspruiten en gecontroleerd te worden door het tijds-reizende continue agentschap dat geprojecteerd wordt vanuit elk tijds-frame langs de tijdloos bevroren wereldlijn van de persoon; de opvatting van persoonlijk controle agentschap dat gebouwd is rond deze illusie is de ‘zonde’ en de ‘leugen’.

Toorn, Compassie en Vrede Maken

‘Toorn’ betekent de bedreiging dat God, of blind, machine-achtig determinisme uiteindelijk in controle is van de komende gedachten maar wordt geplaatst tegen de claim onafhankelijke kracht uit te oefenen over je gedachten.

Mystieke-toestand ‘compassie’ en ‘redding die tenauwernood goddelijke toorn afwendt’ betekent dat dat wat uiteindelijk je je gedachten geeft diep verbonden is met jou en goed of goedgunstig is naar jou, je in een harmonieuze, herziene, geintegreerde verhouding brengt met de mededogende en weldoenende bestuurder van alles wat gebeurt, waaronder je eigen gedachten in de nabije toekomst.

De toorn/compassie polariteit wordt geportretteerd als gepaarde godheden van toorn en compassie in Tibetaans Boeddhisme; duale trekken van de Creator (gerechtigheid en barmhartigheid); En Jezus als hardhandige rechtvaardige rechter met Maria als mededogende bemiddelaar. De god van de strijd en de godin van de liefde – Ares en Aphrodite (Mars en Venus) – werden samen gevangen in een zo goed als onzichtbaar net, het kind Harmonia verwekkend (Concordia)

Jupiter Optimus Maximus betekent ‘al-goed’ en ‘al-machtig’, zoals voor gehoopt wordt van een beschermende godheid wanneer men kwetsbaar is voor bewustzijn van Heimarmene in de intense mystiek veranderde toestand.

Mithras demonstreert dat zijn arm controle uitoefent over de kracht van de stier zijn schouders. Sol is verzoend met Mithras in een pact, en is transcendente kracht gegeven. Sol wordt een geautoriseerd wagenmenner, de quadriga met Mithras sturend, begeleid door Mercurius (Hermes), onderwijl een voorbestemdheid-slang vasthoudend op een tijd-baar.

Opofferen voor Beeindigen van Strijd met Gedachtenbron

‘Opoffering’ is een mentale instelling van samenwerkende afhankelijkheid met datgene wat gedachten geeft, de wil overstijgend, en gemaakt tot het willen van zijn eigen ondergang als lege waanvoorstelling, tegen zichzelf gericht door nu-onthulde transcendente kracht. ‘Opoffering’ offert en geeft de claim van effectieve onafhankelijke kracht op, in tegenstelling tot het strijden tegen je nabij-toekomstige zelf en de inherent overweldigende bron van alle gedachten en bewegingen van de wil.

Opofferen van je autonomie-claim, je afhankelijkheid erkennend van datgene wat je uiteindelijk je gedachten geeft, brengt mentale vrede en harmonie en kalmeert beroering, omdat het je vrijstelt van toenemende pogingen tot het bemachtigen en veiligstellen van macht over je eigen macht; vrijstelt van het uittesten van de macht van je eigen autonomie en de limieten van zelf-controle gedachten.

Romeinse offer altaren worden vaak getoond met een drank van geconcentreerde, psychoactieve, ongemengde wijn, uitgeschonken op het altaar, wat een kanaal opent met de goden, tezamen met een geofferd dier zoals de niet-tegenspartelende, meewerkende stier. De offeraar die de wijn inschenkt heeft een doek achter het hoofd, de spirituele ecstatische toestand representerend, waar bewustzijn gepositioneerd is buiten de gebruikelijke psyche, zichzelf waarnemend.

Mithras overmeestering en opoffering van de stier symboliseert de waan van zelf-voortgekomen controle-macht die wordt afgegeven aan het transcendente niveau, waarbij Mithras’ arm de schouder van de stier beet houdt en zijn mes hem doorboort en noodlottig verwondt; de wond in de stier zijn zijde toont Mithras die zijn macht over de controle-kracht van de stier demonstreert. Mithras worstelt en overmeestert de controle van de wil van de geinitieerden, hun begrip van controle-kracht herconfigurerend voor het in acht nemen van transcendente gegevenheid van gedachten.

Sol representeert het bewustzijn van de geest, die in de dissociatieve toestand ecstatisch gepositioneerd is buiten het functioneren van de geest zelf. De geest is bezeten en overgenomen door Mithras. Puur bewustzijn ziet passief de opofferende weerlegging van de claim van de psyche tot het uitoefenen van onafhankelijke persoonlijke controle-kracht.

Een tauroctony toont zich: de zelf-sturende stier die wordt geofferd bij de schouder; een Heimarmene-slang die onontkoombaar aangetrokken wordt tot het innemen van het entheogene bloed (vaak nadert de slang in plaats daarvan een wijn-meng beker achter de stier); een blauw-gestamde Psilocybe paddestoel in het been van Mithras en gewaad met 7-gestapte stam; de sfeer van de gefixeerde sterren getoond binnen de ondergrondse grot; een golvende cape achter Mithras die de ecstatische toestand aanduidt; de god die de stier verlamt en door de knieën doet zakken; De vrouwelijke kenmerken van Mithras die de ziel tonen als ontvoerd en getrouwd met de goddelijke kracht; en Mithras die wetend omkijkt achter het conventionele zelf-concept om de goddelijke bron der gedachten en bewegingen van de wil te zien.

Verticale Pacificatie voor Rebellie-Schuld

Vicarious atonement impliceert een verticale verschuiving opwaarts van schuld en verantwoordelijkheid tot een hoger-gelegen bestuurder, geen horizontale verschuiving tot een moreel beter persoon. Een verticale 2-level wettige en morele betrekking is van toepassing op alle controller/agent scenario’s: master/slave, commander/soldier, pottenbakker/klei, puppetmaster/puppet, creator/creatuur, en virtuele-wereld creator/virtueel agentschap.

Vrijlaten van een gevangene die een rebellerende slaaf is (autonomie-claimend), en straffen van een bespotte koning in zijn zetel met de dood, vindt men terug in de Romeinse Saturnalia en in de mystieke allegorie van de berechting van Jezus; De rebel Barabbas (zoon van de vader) wordt vrijgelaten.

Het Jezus figuur werd afgebeeld in het Nieuwe Testament als een aardse representatie en manifestatie van de al-machtige en al-heersende Joodse creator God (Thompson 2001). Jezus wordt beschouwd als onschuldig in de zin van zelf niet rebellerend tegen God (met andere woorden, hij beschouwde de pseudo-autonomie van persoonlijke controle-agentschappen nooit als letterlijk autonoom), maar als het representatieve figuur van de Creator binnen de gecreeerde wereld, was hij uiteindelijk verantwoordelijk of schuldig voor alle instanties van zulke ‘rebellie’ die door anderen werden gepleegd.

De gedissocieerde-toestand onthulling dat hogere-orde macht boven de bron van controle-gedachten staat wordt beschreven als het niet langer onder de doodstraf stellen van de geinitieerde, ze volwassen makend, schoongewassen, voltooid, imperishable, of eeuwig leven bezittend, aangezien zij al zijn gestorven als een autonoom moreel agentschap, het patroon volgend dat metaforisch beschreven is in het beeld van Jezus.
”Eenieder die mij volgt moet zichzelf ontkennen en het kruis ter hand nemen, want diegene die zijn leven voor mij verliest zal het vinden” (Matt. 10:38-39, 16 24-25; Mark 8:34-35; Luke 9:23-24)

Lucifer viel van de hemel, zoals Adam viel, vanwege trots door de virtuele macht van zijn virtuele vrije wil. Gerechtigheid die consistent is met deze metaforische betekenis-mode vereist dat hij een virtueel dood-vonnis ondergaat voor zijn rebellerende autonomie-claim; deze zonde wordt “bestraft” op de juiste manier door mystieke-toestand ego dood en is daarbij afgedaan. Gerechtigheid over uiteindelijke verantwoordelijkheid is daarbij behaald, en de aanvankelijke, jeugdige dwaling van ons onafhankelijke zelf-bestuur gecorrigeerd.

Het Heilige Huwelijk

Het heilige huwelijk of pact met het goddelijke biedt een transcendent persoonlijk controle systeem dat begaanbaar en stabiel is; gebaseerd op volwassen, verfijnd begrip van persoonlijk controle agentschap in plaats van misperceptie en frustrerende verwarring; en integreert de alledaagse persoonlijke controle activiteit met de transcendente realisatie dat gedachten ontspruiten van buiten de eigen afdeling van controle.

In oud-Griekse traditie integreerde het huwelijk thema’s van ontvoering en dood van het meisje, samen met entheogene initiatie (Ruck 1978); Op vergelijkbare manier raakt Jezus in zielsvervoering en trouwt met zijn Kerk, het geinitieerde elect, als zijn bruid.

Dionysus en de ontvoerde/getrouwde ziel, Ariadne, rijden in de overwinningsstoet van Dionysus, in een wagen getrokken door vier paddestoel-tijgers.

De oncontroleerbare verborgen bron ontvoert en overneemt je binnenste bron van controle-kracht, alsof die binnenste bron van je gedachten je voortplantingsorganen zijn en ego dood het orgasme, nieuw leven schenkend aan het nieuwe zelf dat getrouwd is met de hogere controller. Het heilige huwelijk van verborgen en zichtbare niveaus van controle, nieuw leven vormend, wordt gevierd in het trouwbanket met entheogene gemengde wijn.

Bibliografie

Michael Hoffman ontwikkelde de Cybernetische Theorie van Ego Overstijging sinds 1985, waaronder de maximale entheogene theorie van religie; zie Egodeath.com

Arbel, V. Beholders of Divine Secrets: Mysticism and Myth in the Hekhalot and Merkavah Literature. Albany: SUNY, 2003.

Ashton, J. The Religion of Paul the Apostle. New Haven: Yale, 2000.

Balsekar, R. Who Cares? The Unique Teaching of Ramesh S. Balsekar. Redondo Beach: Advaita, 1999.

Barton, T. Ancient Astrology. London: Routledge, 1994.

Bryan, C. Render to Caesar: Jesus, the Early Church, and the Roman Superpower. New York: Oxford, 2005.

Collins, J. J. (editor), and M. Fishbane (editor). Death, Ecstasy, and Other Worldly Journeys. Albany: SUNY, 1995.

Crowley, M. Secret Drugs of Buddhism. Forthcoming, and presented at Entheogenesis Conference 2004.

Culiano, I. Out of This World: Otherworldly Journeys from Gilgamesh to Albert Einstein. Boston: Shambhala, 1991.

Cumont, F. Astrology and Religion among the Greeks and Romans. New York: Dover, 1960 (1912).

Davies, S. Jesus the Healer: Possession, Trance, and the Origins of Christianity. New York: Continuum, 1995.

Detering, H. Der Gefälschte Paulus; The Fabricated Paul: Early Christianity in the Twilight. Düsseldorf: Patmos, 1995.

Doherty, E. The Jesus Puzzle: Did Christianity Begin with a Mythical Christ? Challenging the Existence of an Historical Jesus. Ottawa: Canadian Humanist. 1999.

Drews, A. Die Petruslegende; The Legend of Saint Peter: A Contribution to the Mythology of Christianity. Frankfurt: Neuer Frankfurter, 1910, 1924.

Fishbane, M. The Kiss of God: Spiritual and Mystical Death in Judaism. Seattle: University of Washington, 1994.

Forte, R. (editor). Entheogens and the Future of Religion. San Francisco: Council on Spiritual Practices, 1997.

Fowden, G. The Egyptian Hermes: A Historical Approach to the Late Pagan Mind. Princeton: Princeton University, 1986.

Freke, T.; and P. Gandy. The Complete Guide to World Mysticism. London: Piatkus, 1997.

Grof, S. (editor), and C. Grof (editor). Spiritual Emergency: When Personal Transformation Becomes a Crisis. New York: Tarcher/Putnam, 1989.

Grof, S.; and C. Grof. Beyond Death: The Gates of Consciousness. London: Thames and Hudson, 1980.

Heinrich, C. Strange Fruit: Alchemy and Religion: The Hidden Truth. London: Bloomsbury, 1994.

Hoffman, M. A. (editor). Entheos: The Journal of Psychedelic Spirituality. Entheomedia.org, 2001-2002.

Hoffman, M. A., C. A. P. Ruck, and B. Staples. “The Entheogenic Eucharist of Mithras”. Entheos 2.1:13-46 (2002).

Hoffman, M. “Wasson and Allegro on the Tree of Knowledge as Amanita”. Journal of Higher Criticism, forthcoming, 2006.

Hoffman, M. “The Bubble of Simulation: Subjective Experience as a Virtual Environment”. Crash Collusion 10:21-22, 1996.

Hofmann, A.; R. E. Schultes; and C. Ratsch. Plants of the Gods: Their Sacred, Healing and Hallucinogenic Powers. Rochester: Healing Arts, 1992 (1979).

Johnson, L. T. Religious Experience in Earliest Christianity: A Missing Dimension in New Testament Studies. Minneapolis: Augsburg, 1998.

Kubby, S. The Politics of Consciousness: A Practical Guide to Personal Freedom. Port Townsend: Loompanics, 1995.

Martin, L. H. Hellenistic Religions: An Introduction. New York: Oxford University, 1987.

Merkur, D. Gnosis: An Esoteric Tradition of Mystical Visions and Unions. Albany: SUNY, 1993.

Merkur, D. The Psychedelic Sacrament: Manna, Meditation, and Mystical Experience. Rochester: Park Street, 2001.

Metzner, R. The Unfolding Self: Varieties of Transformative Experience. Novato: Origin, 1997 (1986).

Nasrallah, L. An Ecstasy of Folly: Prophecy and Authority in Early Christianity. Cambridge: Harvard, 2003.

Oaklander, L. N. (editor), and Q. Smith (editor). The New Theory of Time. New Haven: Yale, 1994.

Oaklander, L. N., and Q. Smith. Time, Change and Freedom: An Introduction to Metaphysics. New York: Routledge, 1995.

Pagels, E. The Gnostic Paul: Gnostic Exegesis of the Pauline Letters. Harrisburg: Trinity, 1992 (1975).

Pleket, H. W. “An Aspect of the Emperor Cult: Imperial Mysteries.” Harvard Theological Review 58:331-47 (1965).

Pilch, J. J. Visions and Healing in the Acts of the Apostles: How the Early Believers Experienced God. Collegeville: Liturgical, 2004.

Ruck, C.; B. Staples; and C. Heinrich. The Apples of Apollo: Pagan and Christian Mysteries of the Eucharist. Durham: Carolina Academic, 2001.

Rucker, R. The Fourth Dimension: A Guided Tour of the Higher Universes. Boston: Houghton Mifflin, 1984.

Russell, D. Shamanism and the Drug Propaganda: Patriarchy and the Drug War. Camden: Kalyx, 1998.

Shanon, B. The Antipodes of the Mind: Charting the Phenomenology of the Ayahuasca Experience. New York: Oxford University, 2002.

Smith, D. E. From Symposium to Eucharist: The Banquet in the Early Christian World. Minneapolis: Fortress, 2003.

Taylor-Perry, R. The God Who Comes: Dionysian Mysteries Reclaimed. New York: Algora, 2003.

Thagard, P. Conceptual Revolutions. Princeton: Princeton University, 1992.

Thompson, M. M. The God of the Gospel of John. Grand Rapids: Eerdmans, 2001.

Ulansey, D. “The Eighth Gate: The Mithraic Lion-Headed Figure and the Platonic World-Soul”. Forthcoming; online.

Vernant, J-P.; and P. Vidal-Naquet. Myth and Tragedy in Ancient Greece. New York: Zone, 1988 (1972).

Wasson, R. G.; A. Hofmann, and C. Ruck. The Road to Eleusis: Unveiling the Secret of the Mysteries. Los Angeles: Hermes, 1998 (1978).

Watts, A. “Zen and the Problem of Control”, in This Is It and Other Essays. New York: Vintage, 1973 (1958).

Wegner, D. White Bears and Other Unwanted Thoughts: Suppression, Obsession, and the Psychology of Mental Control. New York: Guilford, 1989.

White, R. Nietzsche and the Problem of Sovereignty. Chicago: University of Illinois, 1997.

Williams, M. A. The Immovable Race: Gnostic Designation and the Theme of Stability in Late Antiquity. Leiden: Brill, 1997.

Bibliografie (Machine Translation)

Arbel, V. Beholders van Goddelijke Geheimen: Mysticism en Mythe in de Literatuur Hekhalot en Merkavah. Albany: SUNY, 2003.

Ashton, J. De Godsdienst van Paul Apostle. Nieuw Toevluchtsoord: Yale, 2000.

Balsekar, R. Wie geeft? Het Unieke Onderwijs van Ramesh S. Balsekar. Het Strand van Redondo: Advaita, 1999.

Barton, T. Oude Astrologie. Londen: Routledge, 1994.

Bryan, C. Geef aan Caesar terug: Jesus, de Vroege Kerk, en de Roman Grootmacht. New York: Oxford, 2005.

Collins, J. J. (redacteur), en M. Fishbane (redacteur). Dood, Ecstasy, en Andere Worldly Reizen. Albany: SUNY, 1995.

Crowley, M. Geheime Drugs van Boeddhisme. Aanstaande, en voorgesteld op Entheogenesis Conferentie 2004.

Culiano, I. Uit Deze Wereld: De Reizen van Otherworldly van Gilgamesh aan Albert Einstein. Boston: Shambhala, 1991.

Cumont, F. Astrologie en Godsdienst onder de Grieken en de Romeinen. New York: Dover, 1960.1912).

Davies, S. Jesus Healer: Bezit, Trance, en de Oorsprong van Christendom. New York: Continuum, 1995.

Het afschrikken, H. Der Gefälschte Paulus; Vervaardigde Paul: Vroeg Christendom in Twilight. Düsseldorf: Patmos, 1995.

Doherty, E. De Jesus Puzzle: Begon het Christendom met Mythische Christus? De uitdaging van het Bestaan van een Historische Jesus. Ottawa: Canadese Humanist. 1999.

Drews, A. Matrijs Petruslegende; De Legende van Heilige Peter: Een Bijdrage tot de Mythologie van Christendom. Frankfurt: De Frankfurterworst van Neuer, 1910, 1924.

Fishbane, M. De Kus van God: Geestelijke en Mystical Dood in Judaism. Seattle: Universiteit van Washington, 1994.

Forte, R. (redacteur). Entheogens en de Toekomst van Godsdienst. San Francisco: De Raad over Geestelijke Praktijken, 1997.

Fowden, G. Egyptische Hermes: Een Historische Benadering van de Recente Pagan Mening. Princeton: Princeton Universiteit, 1986.

Freke, T.; en P. Gandy. De Volledige Gids voor Mysticism van de Wereld. Londen: Piatkus, 1997.

Grof, S. (redacteur), en C. Grof (redacteur). Geestelijke Noodsituatie: Wanneer wordt de Persoonlijke Transformatie een Crisis. New York: Tarcher/Putnam, 1989.

Grof, S.; en C. Grof. Voorbij Dood: De Poorten van Bewustzijn. Londen: Theems en Hudson, 1980.

Heinrich, C. Vreemd Fruit: Alchimie en Godsdienst: De Verborgen Waarheid. Londen: Bloomsbury, 1994.

Hoffman, M. A. (redacteur). Entheos: Het Dagboek van Psychedelic Spirituality. Entheomedia.org, 2001-2002.

Hoffman, M. A., C. A. P. Ruck, en B. Staples. "Entheogenic Eucharist van Mithras". Entheos 2.1:1346 (2002).

Hoffman, M. "Wasson en Allegro op de Boom van Kennis als Amaniet". Aanstaande dagboek van HogereKritiek, 2006.

Hoffman, M. De "Bel van Simulatie: Subjectieve Ervaring als Virtueel Milieu ". Collusie 10:2122 , 1996 van de neerstorting.

Hofmann, A.; R. E. Schultes; en C. Ratsch. Installaties van de Goden: Hun Heilige, Helende en Hallucinogenic Bevoegdheden. Rochester: Helende Kunsten, 1992.1979).

Johnson, L. T. Godsdienstige Ervaring in Vroegste Christendom: Een Ontbrekende Afmeting in de Nieuwe Studies van het Testament. Minneapolis: Augsburg, 1998.

Kubby, S. De Politiek van Bewustzijn: Een Praktische Gids voor Persoonlijke Vrijheid. Haven Townsend: Loompanics, 1995.

Martin, L. H. De Godsdiensten van Hellenistic: Een Inleiding. New York: Oxford Universiteit, 1987.

Merkur, D. Gnosis: Een Esoterische Traditie van Mystical Visies en Unie. Albany: SUNY, 1993.

Merkur, D. Het Psychedelic Sacrament: Korf, Meditatie, en Mystical Ervaring. Rochester: De Straat van het park, 2001.

Metzner, R. Zelf Openen: Verscheidenheden van Transformatieve Ervaring. Novato: Oorsprong, 1997.1986).

Nasrallah, L. Ecstasy van Dwaasheid: Prophecy en Instantie in Vroeg Christendom. Cambridge: Harvard, 2003.

Oaklander, L. N. (redacteur), en Q. Smith (redacteur). De Nieuwe Theorie van Tijd. Nieuw Toevluchtsoord: Yale, 1994.

Oaklander, L. N., en Q. Smith. Tijd, Verandering en Vrijheid: Een Inleiding aan Metafysica. New York: Routledge, 1995.

Pagels, E. Gnostic Paul: De Exegese van Gnostic van Pauline Letters. Harrisburg: Drievuldigheid, 1992.1975).

Pleket, H. W. Een "Aspect van de Cultus van de Keizer: Keizer Geheimen." Theologisch Overzicht 58:33147 van Harvard (1965).

Pilch, J. J. Visies en het Helen in de Handelingen van Apostles: Hoe Vroege Believers God ervoeren. Collegeville: Liturgical, 2004.

Ruck, C.; B. Nietjes; en C. Heinrich. De Appelen van Apollo: Pagan en Christelijke Geheimen van Eucharist. Durham: Carolina Academisch, 2001.

Rucker, R. De Vierde Afmeting: Een Geleide Reis van het Hogere Heelal. Boston: Houghton Mifflin, 1984.

Russell, D. Shamanism en de Propaganda van de Drug: Patriarchy en de Oorlog van de Drug. Camden: Kalyx, 1998.

Shanon, B. Antipodes van de Mening: Het in kaart brengen van Phenomenology van de Ervaring Ayahuasca. New York: Oxford Universiteit, 2002.

Smith, D. E. Van Symposium aan Eucharist: Het Banket in de Vroege Christelijke Wereld. Minneapolis: Vesting, 2003.

Taylor-perenwijn, R. De God die komt: Teruggewonnen de Geheimen van Dionysian. New York: Algora, 2003.

Thagard, P. Conceptuele Revoluties. Princeton: Princeton Universiteit, 1992.

Thompson, M. M. De God van het Evangelie van John. Grand Rapids: Eerdmans, 2001.

Ulansey, D. De "Achtste Poort: Het Mithraic leeuw-Geleide Cijfer en de Platonic wereld-Ziel ". Aanstaande; online.

Vernant, JP; en P. Vidal-Naquet. Mythe en Tragedie in Oud Griekenland. New York: Streek, 1988.1972).

Wasson, R. G.; A. Hofmann, en C. Ruck. De Weg aan Eleusis: Het onthullen van het Geheim van de Geheimen. Los Angeles: Hermes, 1998.1978).

Watts, A. "Zen en het Probleem van Controle", in dit zijn het en Andere Pogingen. New York: Wijnoogst, 1973.1958).

Wegner, D. Het wit draagt en Andere Ongewenste Gedachten: Afschaffing, Obsessie, en de Psychologie van Geestelijke Controle. New York: Guilford, 1989.

Wit, R. Nietzsche en het Probleem van Soevereiniteit. Chicago: Universiteit van Illinois, 1997.

Williams, M. A. Het Onwrikbare Ras: De Benoeming van Gnostic en het Thema van Stabiliteit in Recente Antiquiteit. Leiden: Brill, 1997.